RSS

Première natuurdocumentaire ‘Home’

Première natuurdocumentaire 'Home'

Vandaag, op World Environment Day, start de wereldwijde première van de unieke natuurdocumentaire ‘Home‘ van de Franse regisseur Yann Arthus Bertrand, waarmee hij zijn steentje wil bijdragen tot een gedragswijziging. Niet met de beangstigende prognoses en statistieken van ‘An inconvienent truth’, maar met de schokkende kracht van de schoonheid van onze thuisplaneet. ‘Ik wil overtuigen via het hart.’

De Franse fotograaf staat reeds bekend om zijn landschapsportretten vanuit de lucht. In 1994 publiceerde hij het fotoboek ‘De aarde vanuit de hemel’. De voorbije jaren ontpopte de ontdekkingsreiziger zich ook tot een gedreven milieuactivist. En toen hij de documentaire An inconvenient truth van Al Gore zag, over de opwarming van de aarde, wilde hij ook een film maken over de verstoring van het ecologische evenwicht op de moederplaneet, ‘omdat cinema een grotere weerklank heeft dan een fototentoonstelling of een televisiedocumentaire’. Vandaag gaat zijn film Home in meer dan vijftig landen in première. Gratis, want de boodschap kan niet breed genoeg worden verspreid.

Wat wilde u nog aan de film van Al Gore toevoegen?

‘An inconvnient truth focust op de opwarming van de aarde. Mijn film is veel breder. Ik vertel het uitzonderlijke verhaal van het leven op aarde, van het prille begin vier miljard jaar geleden, tot vandaag. Ik toon de samenhang van mens en natuur, de harmonie in het ecosysteem, en hoe de mens tijdens zijn korte verblijf op aarde die fragiele balans fataal dreigt te verstoren. En uiteraard hanteer ik mijn eigen beeldtaal. De natuur vanuit de lucht biedt een heel ander perspectief.’

U stond vooral bekend om mooie, maar neutrale natuurbeelden. Wanneer bent u zich bewust geworden van de urgentie van het klimaatprobleem?

‘In mijn foto’s is mijn engagement inderdaad minder zichtbaar dan in deze film. Maar ik kom tijdens mijn werk voortdurend met wetenschappers in contact. Als dan blijkt dat zij allemaal, bijna zonder uitzondering, ongerust zijn, begin je je zelf ook zorgen te maken. Eigenlijk vertel ik niets nieuws in de film. Maar ik probeer wel het grote publiek te bereiken. Home is een politieke film, propaganda zelfs. Ik wil mensen overtuigen van het belang van mijn boodschap.’

Puur esthetisch zijn uw beelden van milieurampen even mooi als die van de pure natuur. Dat is een vreemde kijkervaring.

‘Noem het de misvorming van de beroepsfotograaf, die zelfs de ergste gruwel zo mooi mogelijk in beeld probeert te brengen. De olievlekken op het Albertameer lijken vanuit de hemel op abstracte schilderijen in alle mogelijke schakeringen van goud. Ik huilde van blijdschap toen ik die beelden maakte, hoewel ik de vreselijkste vervuiling aan het filmen was. Ik blijf in de eerste plaats een artiest.’

‘Maar we hebben ook veel aandacht besteed aan het commentaar. Mensen moeten de filmzaal verlaten met het gevoel dat ze ook iets hebben bijgeleerd.’

U toont ook pre-industriële samenlevingen zoals de Masaï, die in harmonie leven met de natuur.

‘Ik wilde tonen dat het grootste deel van de wereldbevolking geen impact heeft op het milieu. Twintig procent van de wereldbevolking verbruikt 85 procent van de natuurlijke rijkdommen. De opwarming van de aarde is hun schuld. Niet van dé mens.’

Die vijf miljard anderen hopen nochtans op dezelfde levensstandaard als het Westen.

‘De aarde kan dat niet dragen. Maar vraag me niet om oplossingen. Ik heb deze film net gemaakt om mensen ertoe aan te zetten om samen naar een antwoord te zoeken. Ik weet alleen dat we absoluut zullen moeten leren om beter te leven met minder.’

Hebt u uw eigen levensstijl aangepast?

‘Ik heb een warmtepomp geplaatst, en een elektrische auto gekocht voor mijn korte verplaatsingen. Maar ik heb nog wel een andere wagen om naar Parijs te rijden. Ik eet ook praktisch geen vlees meer. De industriële veeteelt draagt bijna even hard bij tot de opwarming van de aarde als het transport. En ik neem het vliegtuig niet meer om op vakantie te gaan.’

Maar u zit wel voortdurend in het vliegtuig voor uw werk. Het is een paradox waar we ons bijna allemaal aan bezondigen: we nemen de auto of het vliegtuig om ergens anders de natuur te bewonderen.

‘Ik heb het excuus dat ik niet zou kunnen bijdragen tot een mentaliteitsverandering als ik niet ter plaatse zou gaan filmen. Maar het is een flauw excuus, dat geef ik toe. Ook al compenseer ik mijn volledige CO²-uitstoot door te investeren in herbebossing en andere milieuprojecten.’

U hebt vroeger Parijs-Dakar verslagen als fotograaf. Zou u dat vandaag nog kunnen doen?

‘Nee, maar ik heb er wel mooie herinneringen aan. Je moet je terugplaatsen in de tijd. Er was nog geen sprake van de opwarming van de aarde. Parijs-Dakar was nog een echt avontuur. De rally bracht meer op voor de landen waar hij doorreed dan hij schade berokkende. Maar vandaag heeft Parijs-Dakar geen reden van bestaan meer.’

‘Al hoed ik me ervoor om de mensen al hun plezier te ontnemen. Als iemand ervan droomt een 4×4 te hebben, zal ik hem niet verbieden er een te kopen. Verbieden, verplichten, schuldgevoelens aanpraten; ik geloof niet in die aanpak. Je moet mensen overtuigen via het hart.’

Als je iedereen zijn pleziertje laat, zal er nooit iets veranderen. Moet een overheid niet ingrijpen?

‘Ik geloof niet dat je de hele tijd de mensen tegen elkaar moet opzetten; de ecologisten tegen de vervuilers, de groenen tegen de ondernemers, de windmolenbouwers tegen de petroleummaatschappijen. De bedreiging voor ons leefmilieu is zo groot, dat we er alleen samen zullen uitraken. Mijn film wil mensen verenigen in dat bewustzijn.’

Een controversieel thema dat u wel aanraakt, is eerlijke handel.

‘Omdat men daar veel te weinig over praat, hoewel het fundamenteel is. Het katoen dat we in Burkina Faso hebben gefilmd, raakt niet verkocht omdat de Afrikanen Westerse tweedehandskleren kopen die zijn gemaakt van spotgoedkoop, want overgesubsidieerd Amerikaans katoen.’

U hebt toch voor het maken van uw film sponsoring aanvaard van de multinational PPR, die deze kledij maakt. Met merken als Gucci in zijn portefeuille, is PPR bij uitstek een product van het ongebreidelde consumentisme dat de planeet vervuild.

‘Ik kan PPR alleen maar dankbaar zijn omdat ze me een cheque van 10 miljoen euro hebben gegeven om in alle vrijheid de film te maken. De groep zal daar geen Gucci-broek meer door verkopen. De hele PPR-holding is nu trouwens in beweging gekomen om milieubewuster zaken te gaan doen. Toegegeven, ze zitten nog maar in de fase van afvalscheiding. Maar ook de luxesector kan niet meer om het milieuthema heen.’

De inleiding van ‘Home’ wordt gevormd door alle merken van PPR: Gucci, Yves Saint-Laurent, Puma, La Redoute…

‘Voor mij hoefde dat niet. Maar opnieuw, dankzij PPR kon ik mijn film niet alleen maken, maar bovendien ook gratis vertonen aan al wie ze maar wil zien: in de bioscoop, op internet, op scholen.’

Uw collega’s artiesten zullen er niet blij om zijn dat u alles gratis op het internet gooit.

‘Ik heb daar heel veel kritiek op gekregen. Maar deze film staat boven de polemiek. Daarvoor is het onderwerp te belangrijk. We bevinden ons op een kritiek punt in de geschiedenis van de menselijke beschaving. Mijn kleinkinderen zullen niet meer in dezelfde wereld leven als ikzelf. Ze zullen minder olie hebben, de klimaatverandering harder voelen en voor alles meer moeten betalen. Wie dan begint te discussiëren over auteursrechten, snapt de urgentie van het klimaatprobleem niet.’

U toont op een bepaald moment luchtbeelden van Lagos, als een apocalyptische voorafspiegeling van de wereld waarin onze kinderen en kleinkinderen zullen leven.

‘Lagos is de hel, en het beste bewijs dat de ontdekking van petroleum het kwaad naar een land haalt. Waar olie wordt gevonden, stoppen de mensen met het bouwen van fabrieken, wordt het geld niet langer verdeeld en ontstaan er guerrilla’s. Venezuela, Saudi-Arabië, Iran…: waar ook ter wereld veroorzaken de petroleumdollars onheil, tenzij misschien in Noorwegen en Groot-Brittannië.’

In Dubai stampt men ten koste van gigantische energieverspilling een moderne stad uit de woestijn, en dat alles gefinancierd met petroleumdollars. Ik veronderstel dat ze er daar niet gelukkig mee zijn dat u het emiraat zo in beeld brengt.

‘We hadden ook geen toestemming gekregen om te filmen in Dubai. Uiteindelijk hebben we gefilmd onder een valse naam, met een andere ploeg. Maar Dubai was niet het enige land dat moeilijk deed. India maakte het meeste problemen. De overheid heeft er de helft van onze beelden in beslag genomen, omdat men niet wilde dat we de armoede, het vuil en de milieuschade zouden tonen. En in de Verenigde Staten hebben we een proces aan ons been omdat we beelden hebben gemaakt van grootschalige veeteelt, in kooien zonder een sprietje gras, louter met veevoer.’

‘Het is te laat om pessimistisch te zijn, zeg ik altijd. Daarom toon ik aan het einde van de film ook dat er alternatieven mogelijk zijn. We zullen op een dag zonder petroleum komen te zitten, de overbevolking zal nog toenemen en de opwarming van de aarde is reëel, maar ik denk dat een andere visie op ontwikkeling mogelijk is.’

Lieven Sioen

Home is vanavond ook om 23:40 op RTL8 te zien.

Website & Film: www.home-2009.com

Wil je meer HappyNews?

We're on a mission to spread meaningful and happy content far and wide.
Probeer onze wekelijkse HappyNewsletter en zie het voor jezelf!

,

Reacties

  1. Ray:

    We’re a long way from home…
    Hopelijk komen we zonder al teveel kleerscheuren weer thuis.

  2. Erik:

    Ik ben al jaren een grot bewonderaar voor het werk van deze briljante fotograaf! Ik ben erg enthousiast dat Arthus Bertrand de onmetelijke schoonheid en de kwetsbaarheid van de aarde laat zien om ons bewustzijn te verbeten…
    erg benieuwd naar de film. Ik ga hem zeker kijken!

  3. Dirk:

    Ik zit ‘m nu te kijken. Hopelijk inspireert dit héél veel mensen.

    Wat een juweel.

  4. Petra:

    nou deze film heeft mij zeker geinspireert!
    ik vond hem prachtig en tegelijk shocking.. ik wist natuurlijk wel dat we iets moesten doen en hier thuis doe ik ook wat ik kan en nu wil ik meer veranderen, maar weet nog even niet hoe. in ieder geval geef ik de tip over deze film aan zoveel mogelijk mensen door.

  5. marjolein:

    Wat een bijzondere film, ik had de link ook gekregen en heb ‘m nu een uur gezien. Het raakt me enorm, vooral ook het dierengedeelte…
    Morgen weer verder kijken.
    Hartegroet, Marjolein

  6. Ralph Dost:

    Is deze film nog ergens terug te zien? Marjolein spreekt over een link, maar ik kan ‘m niet vinden.

  7. Ralph Dost:

    De film is te zien op http://www.youtube.com/homeproject .

Reageer op dit bericht

Wil je weten hoe je een eigen afbeelding naast je reacties kan krijgen?